Zwrot podatku akcyzowego z ceny oleju napędowego nie zalicza się na zobowiązania podatkowe.

Wójt, burmistrz (prezydent miasta) przyznaje producentowi rolnego zwrot podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego wykorzystywanego do produkcji rolnej. Wypłata zwrotu podatku przyznanego na podstawie decyzji następuje w terminach: od dnia 1 kwietnia do dnia 30 kwietnia (jeżeli wnioski o zwrot podatku zostały złożone w terminie od dnia 1 lutego do ostatniego dnia lutego) oraz od dnia 1 października do dnia 31 października (jeżeli wnioski o zwrot podatku zostały złożone w terminie od dnia 1 sierpnia do dnia 31 sierpnia).

Czy w przypadku gdy producent rolny jest podatnikiem podatków np. podatku rolnego, podarku od nieruchomości, można zaliczyć zwrot podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego na zaległości czy bieżące zobowiązania w tym podatku?

Przepis art. 76b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stanowi, że przepisy m. in. art. 76, art. 76a stosuje się odpowiednio do zwrotu podatku, co oznacza że zwrot podatku podlega zaliczeniu z urzędu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę, kosztów upomnienia oraz bieżących zobowiązań podatkowych. Niemniej, zgodnie z art. 3 pkt 7 ustawy Ordynacja podatkowa, ilekroć w ustawie jest mowa o zwrocie podatku – rozumie się przez to zwrot różnicy podatku lub zwrot podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, a także inne formy zwrotu podatku przewidziane w przepisach prawa podatkowego. Oznacza to zatem, że określenie „zwrotu podatku” nie dotyczy zwrotu podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego i nie ma możliwości zaliczenia zwrotu podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego na zaległy czy bieżący podatek.

Zagadnienie to jest również przedmiotem wyroku sądowego WSA w Białymstoku z 17.03.2021 r., sygn. akt I SA/Bk 752/20.

WSA w uzasadnieniu wskazał:

Ustawodawca jednoznacznie wskazał w art. 2 ustawy o zwrocie podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego wykorzystywanego do produkcji rolnej, że do postępowania w sprawach indywidualnych dotyczących ustalania i wypłaty zwrotu podatku w zakresie nieuregulowanym ustawą stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. W art. 9 ustawy o zwrocie podatku akcyzowego wskazano natomiast, w jakim zakresie w sprawach uregulowanych tą ustawą zastosowanie znajdują przepisy Ordynacji podatkowej. Mianowicie, zgodnie z art. 9 ust. 1 i 2 tej ustawy,

1. Producent rolny, który pobrał nienależnie lub w nadmiernej wysokości zwrot podatku, jest obowiązany do jego zwrotu wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych.

2. Do należności wraz z odsetkami od zaległości z tytułu pobrania nienależnie lub w nadmiernej wysokości zwrotu podatku stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

Analiza przytoczonej regulacji prowadzi do wniosku, że tylko do sytuacji pobrania przez producenta rolnego należności nienależnie lub w nadmiernej wysokości zwrotu podatku i konieczności w związku z tym jego zwrotu stosuje się przepisy działu III Ordynacji podatkowej.

Zwrot podatku akcyzowego dla rolnika nie stanowi nadpłaty ani zwrotu podatku w rozumieniu ustawy Ordynacja podatkowa. Nie stanowi zwrotu podatku w rozumieniu art. 3 pkt 7 ustawy Ordynacja podatkowa zwrot podatku akcyzowego w cenie oleju napędowego wykorzystywanego do produkcji rolnej, dokonywany przez wójtów (burmistrzów, prezydentów miast) na podstawie ustawy z 10 marca 2006 r. o zwrocie podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego wykorzystywanego do produkcji rolnej (Dz.U. z 2015 r. poz. 1340 ze zm.). Ustawa, która normuje tę kwestię, nie ma bowiem charakteru ustawy podatkowej, a do postępowania w sprawach indywidualnych dotyczących ustalania i wypłat zwrotu podatku uprawnionym podmiotom w sprawach w niej nieuregulowanych stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Zatem przyznana kwota zwrotu podatku akcyzowego nie podlega zaliczeniu na zaległości lub bieżące zobowiązania podatkowe na podstawie art. 76 oraz 76b ustawy Ordynacja podatkowa.

Gmina jest dysponentem przekazanych kwot dotacji jedynie w ściśle określonym celu (zwrotu podatku akcyzowego) i nie może otrzymanymi w ramach dotacji środkami dysponować w sposób dowolny. W szczególności nie może zaliczyć kwot przyznanych w drodze dotacji na poczet przysługujących jej należności z tytułu bieżących czy przyszłych zobowiązań podatkowych podatników uprawnionych do zwrotu podatku akcyzowego. Wprawdzie z chwilą doręczenia decyzji o zwrocie podatku akcyzowego skarżący nabywa wierzytelność w odniesieniu do przyznanej mu kwoty zwrotu, jednak aktualizuje się ona dopiero w terminie wskazanym w art. 7 ust. 1 ustawy o zwrocie podatku akcyzowego.

Wyrok WSA w Białymstoku z 17.03.2021 r. sygn. akt I SA/Bk 752/20