Zaliczanie wpłaty od komornika sądowego.

Egzekucja zaległości z tytułu podatków i opłat lokalnych to nie tylko egzekucja administracyjna, prowadzona na podstawie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ale również egzekucja sądowa, prowadzona w oparciu o przepisy ustawy Kodeks postępowania cywilnego (więcej na temat zbiegu egzekucji we wpisie “Zbieg egzekucji – co to oznacza?“). Ostatnim etapem postępowania jest zaliczenie wpłaty otrzymanej przez wierzyciela od komornika sądowego.

Kolejność, w jakiej komornik sądowy zalicza wyegzekwowane kwoty jest określona w Kodeksie postępowania cywilnego. Stosownie do art. 1026 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego wydzieloną wierzycielowi sumę zalicza się przede wszystkim na koszty postępowania, następnie na odsetki, a w końcu na sumę dłużną. Ten sposób zaliczania wpłat wyegzekwowanych od zobowiązanego oznacza, że zaliczanie na sumę dłużną (czyli należność główną), od której naliczane są odsetki następuje w ostatniej kolejności.

Wskazany sposób zaliczenia wydzielonej wierzycielowi sumy jest właściwa, jeżeli suma ta nie pozwala zaspokoić wierzyciela w całości. Zaliczenie sumy wydzielonej na odsetki jest aktualne po całkowitym zaspokojeniu kosztów postępowania, natomiast zaliczenie sumy wydzielonej na sumę dłużną – po całkowitym zaspokojeniu kosztów postępowania i odsetek. Oznacza to, że przy częściowej wpłacie sumę zalicza się na całość odsetek od wpłaconej kwoty, pozostałą część wpłaty zaliczając na sumę dłużną.

Wierzyciel nie ma podstaw, aby zmienić kolejność zaliczenia wyegzekwowanej kwoty. Wierzyciel, który otrzymał pieniądze od komornika sądowego nie może ich zaliczyć w inny sposób niż czyni to komornik sądowy. Podobnie, komornik sądowy nie jest uprawniony, aby wiążąco zmieniać kolejność kwot na jakie poszczególne wpłaty zobowiązanego są zaliczane.

Tym samym oznacza to, że do kwot wyegzekwowanych przez komornika sądowego nie mają zastosowania zasady zaliczania wpłat określone w art. 55 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa.