Pobór podatków i opłat przez inkasenta bez ograniczenia do sołectwa.

Zapis w uchwale rady gminy w sprawie zarządzenia poboru opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi w drodze inkasa o treści: „Inkasenci zobowiązani są do pobierania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi od właścicieli nieruchomości na obszarze sołectwa, w których pełnią funkcję sołtysa” wykracza poza uprawnienie rady gminy określone w art. 6l ust. 2 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.

Zgodnie z art. 6l ust. 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach rada gminy, w drodze uchwały, może zarządzić pobór opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi w drodze inkasa oraz wyznaczyć inkasentów i określić wysokość wynagrodzenia za inkaso. Nie wynika z tego przepisu zatem upoważnienie do określania obowiązków inkasenta.

Jednocześnie, zgodnie z art. 6q ust. 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, w sprawach dotyczących opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa. W art. 9 Ordynacji podatkowej została określona definicja inkasenta, zgodnie z którą inkasentem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej obowiązana do pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Również zapis w uchwale o treści „Wynagrodzenie będzie wypłacane raz na kwartał w terminach odpowiednio: za I kwartał do dnia 25 marca, za II kwartał do dnia 25 maja, za II kwartał do dnia 25 września, za IV kwartał do dnia 25 listopada”, jako określenie częstotliwości i terminów wypłaty wynagrodzenia za inkaso stanowi wykroczenie organu stanowiącego poza kompetencje wynikające z art. 6l ust. 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Przepis ten nie przyznaje kompetencji do stanowienia dodatkowych uregulowań, w tym w przedmiocie określenia częstotliwości i terminów wypłaty wynagrodzenia.

Organ samorządu terytorialnego wykonujący kompetencję prawodawczą zawartą w upoważnieniu ustawowym jest obowiązany działać ściśle w granicach tego upoważnienia (por. wyrok NSA z dnia 8 maja 2013 r. II GSK 299/12). W orzecznictwie sądów administracyjnych i nauce prawa nie budzi wątpliwości reguła interpretacyjna administracyjnego prawa materialnego, zgodnie z którą dozwolone jest tylko to, co wynika z przepisów prawa (por. wyrok NSA z dnia 19 marca 2008 r. II GSK 427/07).

W odniesieniu do aktów prawa miejscowego znajdują zastosowanie przepisy § 134 pkt 1 oraz § 135 w związku z § 143 załącznika do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie „Zasad techniki prawodawczej” (Dz. U. z 2016 r. poz. 283), zgodnie z którymi w uchwale zamieszcza się przepisy prawne regulujące sprawy z przekazanego upoważnieniem zakresu. Oznacza to, że akt podjęty na podstawie ustawowego upoważnienia może regulować tylko i wyłącznie sprawy przekazane tym upoważnieniem.

Źródło: Uchwała Nr 17.348.2024 Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie z 30 lipca 2024 r.