Wymogi dla dokumentów będących podstawą do egzekucji administracyjnej.

Opublikowano przez

Zasady stosowania egzekucji administracyjnej wynikają z przepisów art. 3 i art. 3a ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Egzekucję administracyjną stosuje się, jeżeli obowiązki nałożone na podatnika wynikają z określonych dokumentów.

W zakresie podatków i opłat lokalnych, w tym opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi egzekucję administracyjną stosuje się do obowiązków, gdy wynikają one z:

  1. deklaracji złożonej przez podatnika,
  2. deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi albo z zawiadomienia właściciela nieruchomości przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi,
  3. decyzji.

Deklaracja złożona przez podatnika to:

  • deklaracja na podatek od nieruchomości,
  • deklaracja na podatek rolny,
  • deklaracja na podatek leśny,
  • deklaracja na podatek od środków transportowych,
  • deklaracja na opłatę reklamową,
  • deklaracja o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi

Decyzje w zakresie podatków i opłat to:

  • decyzja ustalająca wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości, podatku rolnym i podatku leśnym (także nakaz płatniczy na łączne zobowiązanie pieniężne),
  • decyzja określająca wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości, podatku rolnym, podatku leśnym, podatku od środków transportowych, opłacie skarbowej, opłacie targowej, opłacie miejscowej, opłacie uzdrowiskowej, opłacie od posiadania psa, opłacie reklamowej,
  • decyzja o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

Do kategorii decyzji stanowiących podstawę do stosowania egzekucji administracyjnej należy również:

  • decyzja o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej za zobowiązania podatkowe podatnika,
  • decyzja o odpowiedzialności spadkobiercy lub zapisobiercy za zobowiązania podatkowe spadkodawcy,

Wymogi dotyczące dokumentów, uprawniające do stosowania egzekucji administracyjnej, określa art. 3a § 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz art. 239a ustawy Ordynacja podatkowa.

Stosownie do art. 3a § 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, w przypadku gdy obowiązki wynikają z deklaracji stosuje się egzekucję administracyjną, jeżeli spełnione zostaną łącznie 2 warunki:

1) w deklaracji na podatek od nieruchomości, podatek rolny, podatek leśny, podatek od środków transportowych, opłatę reklamową, w deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi w zawiadomieniu o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, zostało zamieszczone pouczenie, że deklaracja stanowi one podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego;

2) wierzyciel przed wszczęciem postępowania egzekucyjnego przesłał zobowiązanemu upomnienie.

Natomiast w przypadku gdy obowiązki wynikają z decyzji warunkiem stosowania egzekucji administracyjnej jest ostateczność decyzji co wynika z art. 239a ustawy Ordynacja podatkowa. Wykonaniu podlega decyzja ostateczna. Zgodnie z ww. decyzja nieostateczna, nakładająca na stronę obowiązek podlegający wykonaniu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, nie podlega wykonaniu, chyba że decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

Określenie „nie podlega wykonaniu” oznacza, że wierzyciel nie może wykonywać czynności zmierzających do przymusowego wykonania obowiązku zapłaty, czyli nie może sporządzić upomnienia i wystawić tytułu wykonawczego. Z decyzją nieostateczną mamy do czynienia w przypadku złożenia odwołania od decyzji i przekazania przez organ podatkowy do organu II instancji (samorządowego kolegium odwoławczego).