Zaświadczenie o wysokości zobowiązań spadkodawcy.

Zgodnie z art. 306f Ordynacji podatkowej organ podatkowy na wniosek osoby, która uprawdopodobni, że może być spadkobiercą, wydaje zaświadczenie o wysokości znanych temu organowi zobowiązań spadkodawcy. Wzór zaświadczenia o wysokości zobowiązań spadkodawcy ZAS-S określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 grudnia 2015 r. w sprawie zaświadczeń wydawanych przez organy podatkowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 730, 2022 r. poz. 1451).

Celem wprowadzenia do Ordynacji podatkowej zapisu umożliwiającego wydawanie zaświadczenia o wysokości zaległości obciążających podatnika jest umożliwienie podjęcia decyzji przez spadkobierców o przyjęciu bądź odrzuceniu spadku i o sposobie przyjęcia spadku. Uzyskanie informacji o zaległościach pozwala na zorientowanie się spadkobiercy w sytuacji finansowej spadkodawcy, zwłaszcza w sytuacji, gdy prowadził on działalność gospodarczą.

Jak wynika ze wskazanego art. 306f ustawy Ordynacja podatkowa wnioskodawca winien uprawdopodobnić, iż może być spadkobiercą. Wnioskodawca winien zatem przedstawić dowód pozwalający organowi podatkowemu na stwierdzenie, iż wnioskodawca faktycznie tym spadkobiercą może zostać.

Dowodem pozwalającym na uprawdopodobnienie bycia spadkobierca może być kopia testamentu i/lub kopia wniosku o stwierdzenie nabycia spadku. Tylko takie dowody dają możliwość wskazania, iż dana osoba może być spadkobiercą, a zatem może uzyskać informacje objęte tajemnicą skarbową w zakresie zaległości spadkodawcy. Jedynie samo stwierdzenie, iż wnioskodawca może być spadkobiercę bez przedłożenia dowodu nie może stanowić podstawy do wydania zaświadczenia o wysokości zobowiązań spadkodawcy ZAS-S zawierającego informacje objęte tajemnicą skarbową.

O zaświadczeniach można przeczytać m. in. we wpisach „Zaświadczenie na podstawie danych organu podatkowego” oraz „Zaświadczenie o zaległościach małżonka„.