Nieuiszczenie należnej opłaty skarbowej.

W przypadku braku uiszczenia opłaty skarbowej od złożenia dokumentu stwierdzającego udzielenia pełnomocnictwa stosuje się tryb przewidziany w art. 11 ustawy o opłacie skarbowej.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o opłacie skarbowej organy administracji rządowej i samorządowej przekazują organowi podatkowemu właściwemu w sprawie opłaty skarbowej zbiorczą informację o przypadkach nieuiszczenia należnej opłaty skarbowej od dokonanych przez nie czynności urzędowych, wydanych zaświadczeń i zezwoleń (pozwoleń, koncesji) oraz od złożonych do nich dokumentów stwierdzających udzielenie pełnomocnictwa lub prokury oraz ich odpisów, wypisów lub kopii.

Stosownie do art. 11 ust. 2 ustawy o opłacie skarbowej sądy przekazują organowi podatkowemu właściwemu w sprawie opłaty skarbowej zbiorczą informację o przypadkach nieuiszczenia należnej opłaty skarbowej od złożonych w sądzie dokumentów stwierdzających udzielenie pełnomocnictwa lub prokury oraz ich odpisów, wypisów lub kopii.

Potwierdza to również opublikowane w Biuletynie Skarbowym Nr 1 z 2007 r. pismo PL-835-17/LM/EO/07-86 Zastępcy Dyrektora Departamentu Podatków i Opłat Lokalnych z 17 stycznia 2007 r. w sprawie trybu postępowania organów administracji publicznej w przypadku nieuiszczenia przez podatnika należnej opłaty skarbowej.

Artykuł 6 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 225, poz. 1635) określa moment powstania obowiązku zapłaty opłaty skarbowej od poszczególnych jej przedmiotów, np. zgodnie z ww. art. 6 pkt 1 obowiązek zapłaty opłaty skarbowej od dokonania czynności urzędowej powstaje z chwilą dokonania zgłoszenia lub złożenia wniosku o dokonanie czynności urzędowej. Oznacza to, że opłata skarbowa od dokonania czynności urzędowej jest należna z góry. Stosownie do art. 261 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 107 z późn. zm.), jeżeli strona nie wpłaciła należności tytułem opłat i kosztów postępowania, które zgodnie z przepisami powinny być uiszczone z góry, organ administracji publicznej prowadzący postępowanie wyznaczy jej termin do wniesienia tych należności. Termin ten nie może być krótszy niż siedem dni, a dłuższy niż czternaście dni. Jeżeli w wyznaczonym terminie należności nie zostaną uiszczone, podanie podlega zwrotowi lub czynność uzależniona od opłaty zostanie zaniechana.

Przedstawiony wyżej tryb postępowania nie ma zastosowania tylko w przypadkach określonych w art. 261 § 4 ustawy – Kodeks postępowania administracyjnego. Przepis ten nakazuje załatwić podanie mimo nieuiszczenia należności, jeżeli za niezwłocznym załatwieniem sprawy przemawiają względy społeczne lub wzgląd na ważny interes strony, albo jeżeli wniesienie podania stanowi czynność, dla której jest ustanowiony termin zawity, albo jeżeli podanie wniosła osoba zamieszkała za granicą. W tych przypadkach organ przyjmujący podanie lub zgłoszenie obowiązany jest przekazać organowi podatkowemu właściwemu w sprawie opłaty skarbowej informację, o której mowa w art. 11 ustawy o opłacie skarbowej.

Informacja ta powinna też uwzględniać przypadki dokumentów stwierdzających ustanowienie pełnomocnictwa lub prokury albo jego odpisu, wypisu lub kopii, złożonych bez dowodu zapłaty należnej opłaty skarbowej z tego tytułu. Do omawianych dokumentów nie ma bowiem zastosowania przepis art. 261 ustawy – Kodeks postępowania administracyjnego, a zatem brak jest podstaw do uzależnienia dokonania czynności od uiszczenia należnej opłaty skarbowej od dokumentu pełnomocnictwa.