NSA o przepisach prawa administracyjnego.

Opublikowano przez

W wyroku z 2 grudnia 2021 r. sygn. akt III FSK 4321/21 NSA wskazał: Pod pojęciem ”przepisy prawa administracyjnego”, użytym w art. 15zzr ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczegółowych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1842 ze zm.) rozumieć należy również przepisy zawarte w ustawach podatkowych.

W uzasadnieniu NSA stwierdził:

W okresie od dnia 14 marca 2020 r., obowiązywał w Polsce stan zagrożenia epidemicznego (§ 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 13 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu zagrożenia epidemicznego – Dz.U. z 2020 r. poz. 433), zaś od dnia 20 marca 2020 r. obowiązywał stan epidemii (§ 1 Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 20 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii – Dz.U. z 2020 r. poz. 491).

Ustawą z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 568) dodano do
Ustawy Covid art. 15 zzr. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu – w okresie obowiązywania stanu zagrożenia
epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 bieg przewidzianych przepisami prawa administracyjnego terminów: (1) od zachowania których jest uzależnione udzielenie ochrony prawnej przed sądem lub organem, (2) do dokonania przez stronę czynności kształtujących jej prawa i obowiązki, (3) przedawnienia, (4) których niezachowanie powoduje wygaśnięcie lub zmianę praw rzeczowych oraz roszczeń i wierzytelności, a także popadnięcie w opóźnienie, (5) zawitych, z niezachowaniem których ustawa wiąże ujemne skutki dla strony, (6) do dokonania przez podmioty lub jednostki organizacyjne podlegające wpisowi do właściwego rejestru czynności, które powodują obowiązek zgłoszenia do tego rejestru, a także terminów na wykonanie przez te podmioty obowiązków wynikających z przepisów o ich ustroju – nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu na ten okres. Przepis ten wszedł w życie z dniem ogłoszenia.

W orzecznictwie podkreśla się że wykładnia językowa przepisu art. 15zzr prowadzi do wniosku, że intencją ustawodawcy było uregulowanie kwestii biegu terminu zarówno w odniesieniu do uchylonego już – wyraźnie wymienionego w treści przepisu – stanu zagrożenia epidemicznego, jak i trwającego w chwili wejścia w życie przepisu – stanu epidemii – obu ogłoszonych z powodu narastającego zagrożenia wywołanego niebezpieczeństwem zachorowania na COVID-19.

Przepis art. 15zzr został uchylony z dniem 16 maja 2020 r. na mocy art. 46 pkt 20, w związku z art. 76 ustawy z dnia 14 maja 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie działań osłonowych w związku z
rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 (Dz. U. z 2020 r. poz. 875). Zgodnie z art. 68 ust. 2 ww. ustawy,
terminy, o których mowa w art. 15zzr ust. 1 ustawy zmienianej w art. 46, których bieg uległ zawieszeniu na
podstawie art. 15zzr ust. 1 tej ustawy, biegną dalej po upływie 7 dni od dnia jej wejścia w życie. Tym samym
bieg terminów opisanych w art.15zzr ust.1 Ustawy COVID uległ zawieszeniu na okres od dnia 14 marca 2020 r. (włącznie) do dnia 23 maja 2020 r. (włącznie), tj. na 66 dni.

Do gałęzi prawa administracyjnego zalicza się takie regulacje, które w szczególności odnoszą się do
działalności organów administracji publicznej i związane są ze stosowaniem władztwa administracyjnego, co powoduje, że brak jest równości podmiotów stosunku administracyjno-prawnego i w konsekwencji podmiot stojący poza strukturą administracji, jest zobowiązany zastosować się do określonego zachowania skonkretyzowanego przez organ administracyjny. Organy administracji podatkowej (rządowej i samorządowej), stanowią część struktury administracji publicznej i wyposażone są we władztwo administracyjne, co pozwala przyjąć, że w trakcie konkretyzacji określonych praw i obowiązków podmiotów zobowiązanych do stosowania norm prawa materialnego, mają uprawnienia do władczego ich określenia. W takim zaś przypadku, prawo podatkowe zaliczyć należy do zakresu prawa administracyjnego w ogólnym rozumieniu tego znaczenia. Sama zaś okoliczność, że w obrębie prawa podatkowego obowiązują szczególne zasady właściwe dla prawa daninowego, nie zmienia faktu, że cechy tego prawa, odpowiadają stosunkowi administracyjno-prawnemu i przynależności do gałęzi prawa administracyjnego. Ustawodawca wprowadzając zatem w art. 15zzr ust. 1 Ustawy Covid zawieszenie upływu określonych terminów, odniósł to także do przepisów normujących prawo podatkowe.