Podziemna hala garażowa przedsiębiorcy.
W wyroku z 19 maja 2021 r. sygn. akt III FSK 3422/21 dotyczącym opodatkowania podatkiem od nieruchomości, NSA odniósł się do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 24.02.2021 r., SK 39/19, w którym Trybunał stwierdził, że art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych rozumiany w ten sposób, że o związaniu gruntu, budynku lub budowli z prowadzeniem działalności gospodarczej decyduje wyłącznie posiadanie gruntu, budynku lub budowli przez przedsiębiorcę lub inny podmiot prowadzący działalność gospodarczą, jest niezgodny z art. 64 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 i art. 84 Konstytucji RP.
Organ podatkowy I instancji ustalił wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości od podziemnej hali garażowej. Podatnik wykazał do opodatkowania budynki pozostałe i grunty pozostałe wyjaśniając, że podziemne garaże w żaden sposób nie są związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Podatnik prowadzi działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem są roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych, realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków, rozbiórka i burzenie obiektów budowlanych oraz wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji wskazując, że według art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych zasadniczym kryterium decydującym o uznaniu przedmiotów opodatkowania podatkiem od nieruchomości jako związanych z działalnością gospodarczą jest ich posiadanie przez przedsiębiorcę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uznał skargę za niezasadną określając, że wobec faktu, iż udziały w spornej hali garażowej są własnością (są w posiadaniu) przedsiębiorcy prowadzącego działalność deweloperską, to spełnia ona przesłanki art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych i w konsekwencji podlega opodatkowaniu według stawki podwyższonej.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że zaskarżony wyrok WSA w Poznaniu nie odpowiada prawu wskazując, że po wydaniu zaskarżonego wyroku i po wniesieniu skargi kasacyjnej zapadł wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 24.02.2021 r., SK 39/19 (OTK-A 2021, nr 14). Skutkiem tego wyroku jest eliminacja takiej interpretacji art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, która w kwestii związania gruntu, budynku lub budowli z prowadzeniem działalności gospodarczej, ogranicza się do faktu ich posiadania przez przedsiębiorcę lub podmiot prowadzący działalność gospodarczą.
Uwzględniając przedstawioną wykładnię art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, dokonaną w kontekście wyroku TK z 24.02.2021 r., SK 39/19, organ odwoławczy powinien skonfrontować zasadność zastosowania tej podstawy prawnej w kontekście przedstawionej przez siebie wykładni tego przepisu, według której zasadniczym kryterium decydującym o uznaniu przedmiotów opodatkowania podatkiem od nieruchomości jako związanych z działalnością gospodarczą, jest ich posiadanie przez przedsiębiorcę – jest to bowiem związek o charakterze formalnym, albowiem co do zasady nie jest istotne czy przedsiębiorca grunty, budynki i budowle faktycznie wykorzystuje dla celów działalności gospodarczej.
