Kiedy decyzja zastępuje deklarację.

Ostatnie uzgodnienia dotyczące kolejnych tematów warsztatów online dobiegają końca. Warsztaty online to spotkania w małej grupie – ta forma szkoleniowa nie przekracza 12-15 uczestników, zapewnia komfort i pozwala na bezpośrednie zadawanie pytań, tak jak w trakcie szkolenia stacjonarnego, w formie głosowej albo na chacie. Ważny jest bezpośredni kontakt uczestników z prowadzącym. Głos ma mieć też uczestnik spotkania. Z najnowszego raportu jednej z platform szkoleniowych wynika, że w ostatnich kilku miesiącach z powodu pandemii zainteresowanie tą formą szkolenia na odległość tylko w naszym kraju wzrosło o ponad 1000 procent względem 2019 roku (co przedstawia zdjęcie poniżej). I my wpisujemy się w tę statystykę 🙂 Uczestnicy spotkań majowo- czerwcowych oceniają: „Fajny sposób szkoleń”, „Na wysokim poziomie”, „Doskonale”.

Źródło: Raport ClickMeeting „Webinary i wideokonferencje w czasach pandemii” czerwiec 2020 r.

Warsztaty online zastępują w procesie kształcenia szkolenia stacjonarne. Podobnie, jak w świetle przepisów prawa podatkowego, decyzja zastępuje deklarację. Z rozwiązaniem tym spotykamy się w większości naszych podatków i opłat, tj. w podatkach: od nieruchomości, rolnym i leśnym od osób prawnych, podatku od środków transportowych oraz opłacie za gospodarowanie odpadami komunalnymi i opłacie reklamowej. Tworzą one grupę tzw. zobowiązań powstających z mocy prawa, w których podatnik jest zobowiązany do samodzielnego obliczenia kwoty podatku w deklaracji.

Czynność złożenia deklaracji wykonywana przez podatnika może zostać zastąpiona czynnością dokonywaną przez organ podatkowy w postaci wydania i doręczenia decyzji. Mowa tu o decyzji określającej wysokość zobowiązania, które już powstało wcześniej z mocy samego prawa.

Sytuacje, w których pojawia się obowiązek wydania decyzji szczegółowo określa art. 21 § 3 ustawy Ordynacja podatkowa. Organ podatkowy powinien wydać decyzję, gdy stwierdzi, że:

  1. podatnik nie złożył deklaracji,
  2. wysokość zobowiązania podatkowego jest inna niż wykazana w deklaracji,
  3. powstałego zobowiązania nie wykazano.

Wydanie decyzji określającej jest wynikiem podjęcia przez organ podatkowy czynności sprawdzających i ujawnieniem nieprawidłowości w postępowaniu podatnika. W ramach czynności sprawdzających (art. 274 i art. 274 a ustawy Ordynacja podatkowa) organ podatkowy może wezwać podatnika do złożenia, uzupełnienia lub skorygowania deklaracji. W przypadku gdy podatnik tego nie uczyni zostaje wszczęte postępowanie podatkowe, w wyniku którego organ podatkowy wydaje decyzję.

Co istotne, podatek wykazany w deklaracji jest podatkiem do zapłaty. Stanowi o tym wprost art. 21 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa. Jeżeli przepisy prawa podatkowego nakładają na podatnika obowiązek złożenia deklaracji, a zobowiązanie podatkowe powstaje z mocy prawa, podatek wykazany w deklaracji jest podatkiem do zapłaty. Zasada ta ulega zmianie w przypadku wydania decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego. W decyzji to organ podatkowy określa wysokość zobowiązania podatkowego w miejsce wysokości zobowiązania samodzielnie ustalonego w deklaracji przez podatnika. Oznacza to zatem, że kwota podatku do zapłaty z deklaracji zostaje zastąpiona kwotą podatku z decyzji.

Dodatkowo, ustawa o utrzymaniu czystości i porządku w gminach wprowadza szczegółowe rozwiązania w tym zakresie do opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Deklaracja o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi jest bezterminowa, w przeciwieństwie do pozostałych deklaracji będących deklaracjami rocznymi (np. deklaracja w sprawie podatku od nieruchomości). Przy braku zmiany danych właściciel nieruchomości składa jedną deklarację, w której deklaruje określoną wysokość opłaty i następnie uiszcza opłatę w terminach określonych przez gminę w uchwale.

W razie niezłożenia deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi albo uzasadnionych wątpliwości co do danych w niej zawartych zawartych wysokość opłaty zostaje określona w drodze decyzji. Decyzja z art. 6o ust. 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach zastępuje deklarację. Jednocześnie przepis art. 6o ust. 3 tej ustawy nie dopuszcza możliwości złożenia deklaracji, jeżeli dane w niej zawarte są tożsame z danymi wynikającymi z decyzji.

Wysokość zobowiązania określonego w deklaracji o wysokości należnej opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi obowiązuje za kolejne miesiące do czasu korekty deklaracji lub zmiany stawki opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi, o czym stanowi art. 6m ust. 1d ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Wysokość zobowiązania określonego w deklaracji przestaje obowiązywać również w przypadku wydania decyzji. Przepis art. 6o ust. 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach stanowi, że opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi w wysokości określonej w decyzji obowiązuje od końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, którym następuje zmiana danych niezbędnych dla określenia wysokości tej opłaty.

Ostateczna decyzja o wysokości opłaty (wydana na podstawie art. 6o ust. 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach) obowiązuje zatem „na przyszłość”, tj. do czasu zmiany okoliczności, które mają wpływ na jej wymiar. Organ jest uprawniony w decyzji wyłącznie do określenia stawki opłaty miesięcznej (art. 6i ustawy) oraz daty początkowej jej obowiązywania, nie ma natomiast uprawnień do określenia czasu w jakim określona stawka ma obowiązywać, okres ten został określony w ustawie (wyrok WSA w Kielcach z 8.12.2016 r. sygn. akt I SA/Ke 584/16).

.