Wybrane przepisy prawa (część 14 – art. 60 OP)

Dzisiejszy wpis z cyklu #ToWartoZnać dotyczy kolejnego przepisu ustawy Ordynacja podatkowa – art. 60.

1. Treść przepisu:

Art. 60 ustawy Ordynacja podatkowa

§ 1. Za termin dokonania zapłaty podatku uważa się:

1) przy zapłacie gotówką – dzień wpłacenia kwoty podatku w kasie organu podatkowego lub w kasie podmiotu obsługującego organ podatkowy, lub na rachunek tego organu w banku, w placówce pocztowej w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe, w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, w biurze usług płatniczych, w instytucji płatniczej, w małej instytucji płatniczej lub w instytucji pieniądza elektronicznego albo dzień pobrania podatku przez płatnika lub inkasenta;

2) w obrocie bezgotówkowym – dzień obciążenia rachunku bankowego podatnika, rachunku podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub rachunku płatniczego podatnika w instytucji płatniczej, w małej instytucji płatniczej lub instytucji pieniądza elektronicznego na podstawie polecenia przelewu, a w przypadku zapłaty za pomocą instrumentu płatniczego innego niż polecenie przelewu, zwanego dalej „innym instrumentem płatniczym” – dzień uzyskania potwierdzenia autoryzacji transakcji płatniczej, o której mowa w art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. z 2024 r. poz. 30, 731 i 1222).

§ 1a. W przypadku polecenia przelewu z rachunku bankowego podatnika w banku lub instytucji kredytowej lub rachunku płatniczego podatnika w unijnej instytucji płatniczej w rozumieniu art. 2 pkt 32 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych lub unijnej instytucji pieniądza elektronicznego, niemających siedziby lub oddziału na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej za termin zapłaty podatku uważa się dzień złożenia zlecenia płatniczego przez podatnika, jeżeli wpłacana kwota zostanie uznana na rachunku bankowym organu podatkowego w terminie wskazanym w art. 54 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych. W razie przekroczenia tego terminu za termin zapłaty uważa się dzień uznania kwoty na rachunku bankowym organu podatkowego.

§ 1b. W przypadku zapłaty podatku za pomocą innego instrumentu płatniczego, z którego podatnik korzysta za pośrednictwem konta w e-Urzędzie Skarbowym, podatnik jest obowiązany złożyć oświadczenie, że środki pieniężne przekazywane na zapłatę podatku pochodzą z rachunku tego podatnika. W takim przypadku przepisu art. 62b nie stosuje się.

§ 1c. Oświadczenie, o którym mowa w § 1b, jest składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia i zawiera klauzulę o następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

§ 2. Przepisy § 1–1c stosuje się również do wpłat dokonywanych przez płatnika lub inkasenta.
§ 2a. (uchylony)
§ 2b. (uchylony)
§ 2c. (uchylony)

§ 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw łączności i po zasięgnięciu opinii Prezesa Narodowego Banku Polskiego, może określić, w drodze rozporządzenia, wzór formularza wpłaty gotówkowej oraz polecenia przelewu na rachunek organu podatkowego, uwzględniając dane identyfikujące wpłacającego oraz tytuł wpłaty.

§ 4. Zlecenia płatnicze na rzecz organów podatkowych mogą być składane za pomocą środków komunikacji elektronicznej przy użyciu oprogramowania udostępnionego przez banki lub innego dostawcę usług płatniczych w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych, uprawnionego do przyjmowania zleceń płatniczych albo w inny sposób uzgodniony z bankiem lub innym dostawcą usług płatniczych przyjmującym zlecenie.

§ 5. Zlecenie płatnicze, o którym mowa w § 4, powinno zawierać dane identyfikujące wpłacającego, w tym identyfikator podatkowy, oraz powinno wskazywać tytuł wpłaty, przy czym niepodanie lub błędne podanie tych informacji stanowi podstawę do odmowy realizacji wpłaty gotówkowej lub polecenia przelewu.

§ 6. Rozliczanie płatności na rzecz organów podatkowych następuje poprzez międzybankowy system rozliczeń elektronicznych w krajowej organizacji rozliczeniowej lub poprzez system elektronicznych rozrachunków międzyoddziałowych Narodowego Banku Polskiego.

2. Komentarz:

Przepis art. 60 ustawy Ordynacja podatkowa określa termin dokonania zapłaty podatku. Zapłata podatku jest najczęstszym sposobem wygaśnięcia zobowiązania podatkowego, wśród sposobów wymienionych w art. 59 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

W wypadku zapłaty gotówką, w świetle art. 60 § 1 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa, za termin zapłaty podatku uznaje się dzień:

1) wpłaty w kasie organu podatkowego;

2) wpłaty w kasie podmiotu obsługującego organ podatkowy, lub

3) wpłaty na rachunek tego organu w:

a) banku,

b) placówce pocztowej,

c) spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej,

d) biurze usług płatniczych,

e) instytucji płatniczej,

f) małej instytucji płatniczej,

g) instytucji pieniądza elektronicznego;

4) pobrania podatku przez inkasenta.

Przykład

Podatek od nieruchomości za 2025 r. został pobrany przez sołtysa inkasenta od osoby fizycznej w dniu 14 marca 2025 r. Sołtys inkasent wpłacił pobrany podatek na rachunek organu podatkowego w dniu 18 marca 2025 r. Termin dokonania zapłaty podatku przez podatnika to 14 marca 2025 r.

Dla podatnika bez znaczenia pozostaje dzień dokonania wpłaty podatku przez inkasenta na rachunek bankowy organu podatkowego.

W wypadku zapłaty bezgotówkowej, w świetle art. 60 § 1 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, za termin zapłaty podatku uznaje się dzień:

1. obciążenia

a) rachunku bankowego podatnika na podstawie polecenia przelewu

b) rachunku podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej na podstawie polecenia przelewu,

c) rachunku płatniczego podatnika w instytucji płatniczej, w małej instytucji płatniczej lub instytucji pieniądza elektronicznego na podstawie polecenia przelewu,

2) uzyskania potwierdzenia autoryzacji transakcji płatniczej – w przypadku zapłaty za pomocą instrumentu płatniczego innego niż polecenie przelewu.

Oznacza to, że za termin dokonania zapłaty podatku w obrocie bezgotówkowym uważa się dzień obciążenia rachunku bankowego podatnika, a nie dzień uznania rachunku bankowego organu podatkowego.

Przykład

Podatek od nieruchomości za 2025 r. został zapłacony z rachunku bankowego podatnika w dniu 17 marca 2025 r. (data transakcji, data obciążenia rachunku bankowego). Podatek wpłynął na rachunek bankowy organu podatkowego (rachunek bankowy został uznany) w dniu 18 marca 2025 r. Termin dokonania zapłaty podatku przez podatnika to 17 marca 2025 r.

Dla podatnika nie ma znaczenia dzień, w którym wpłacona kwota wpłynęła na rachunek bankowy organu podatkowego.

Na podstawie upoważnienia określonego w art. 60 § 3 ustawy Ordynacja podatkowa Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie wzoru formularza wpłaty gotówkowej oraz polecenia przelewu na rachunek organu podatkowego (Dz. U. nr 236 poz. 1636).

Z objaśnień do formularza „Polecenie przelewu/wpłata gotówkowa na rachunek organu podatkowego” wynika że w przypadku gdy wpłata dokonywana jest na rachunek bankowy JST należy wpisać symbol płatności INNE, a w pozycji identyfikacja zobowiązania – rodzaj aktu administracyjnego i jego sygnaturę, np. decyzja i numer decyzji.