Wzruszenie decyzji ostatecznej w świetle Ordynacji podatkowej.

Opublikowano przez

W jakim trybie organ podatkowy może wzruszyć decyzję ostateczną, aby nastąpiło to zgodnie z regułami przepisów ustawy Ordynacja podatkowa?

Wzruszenie ostatecznej decyzji podatkowej może przybrać formę zmiany decyzji ostatecznej albo wznowienia postępowania.

Zgodnie z art. 254 ustawy Ordynacja podatkowa decyzja ostateczna, ustalająca lub określająca wysokość zobowiązania podatkowego na dany okres, może być zmieniona przez organ podatkowy, który ją wydał, jeżeli po jej doręczeniu nastąpiła zmiana okoliczności faktycznych mających wpływ na ustalenie lub określenie wysokości zobowiązania, a skutki wystąpienia tych okoliczności zostały uregulowane w przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dniu wydania decyzji. Z kolei w myśl § 2 tego przepisu, zmiana decyzji ostatecznej może dotyczyć tylko okresu, za który ustalono lub określono wysokość zobowiązania podatkowego.

Zmiana decyzji ostatecznej w trybie art. 254 ustawy Ordynacja podatkowa nastąpić może jedynie w związku ze zmianą okoliczności faktycznych po wydaniu decyzji w zakresie podatku od nieruchomości. Tryb ten nie służy weryfikacji wadliwej decyzji, lecz jej zmianie wskutek zaistnienia po wydaniu decyzji określonych w przepisach prawa nowych okoliczności. Zatem wszelkie zarzuty wskazujące na błędne ustalenie stanu faktycznego, nie mogą odnieść skutku w tym postępowaniu. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 lipca 2017 r., sygn. akt II FSK 1616/15, tryb zmiany decyzji ostatecznej określony w art. 254 ustawy Ordynacja podatkowa jest podejmowany nie dlatego, że decyzja pierwotna jest wadliwa, lecz dlatego, że nastąpiła zwykła zmiana okoliczności faktycznych, przewidzianych i uregulowanych w obowiązujących przepisach. Postępowanie prowadzone w oparciu o przepis art. 254 ustawy Ordynacja podatkowa nie może zmierzać do powtórnego rozstrzygnięcia sprawy zakończonej decyzją ostateczną.

Tryb zmiany decyzji ostatecznej przewidziany w art. 254 ustawy Ordynacja podatkowa nie może znajdować zastosowania w sytuacjach uzasadniających zastosowanie innych z nadzwyczajnych trybów wzruszenia decyzji ostatecznych. Zgodnie z treścią art. 240 § 1 pkt 5 ustawy Ordynacja podatkowa w sprawie zakończonej decyzją ostateczną wznawia się postępowanie, jeżeli wyjdą na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji nieznane organowi, który wydał decyzję. I w niniejszej sprawie winien mieć zastosowanie tryb wznowienia postępowania.

Aby można przyjąć zaistnienie podstawy do wznowienia postępowania muszą wystąpić łącznie cztery przesłanki:

1. wyjście na jaw nowych okoliczności faktycznych lub dowodów;

2. nowe okoliczności faktyczne lub dowody są istotne dla sprawy, tzn. mogą mieć wpływ na jej odmienne rozstrzygnięcie;

3. nowe okoliczności faktyczne lub dowody nie były znane organowi, który wydał decyzję;

4. nowe okoliczności faktyczne lub dowody istniały w dniu wydania decyzji.

Istota postępowania wznowieniowego, przy przesłance z art. 240 § 1 pkt 5 ustawy Ordynacja podatkowa sprowadza się do zbadania konkretnej okoliczności lub dowodów wskazywanych przez stronę, które mają przymiot „nowości”, a nie do weryfikacji całego postępowania dotychczas przeprowadzonego w sprawie.

Powyższe informacje pochodzą z wpisu z 11 czerwca 2021 r. „Tryb wzruszenia decyzji ostatecznej” oraz z 9 sierpnia 2022 r. „Podstawa do wznowienia postępowania„.

Zasady postępowania organu podatkowego w przypadku gdy podatnik albo jeden ze współwłaścicieli nie wypełnia obowiązku złożenia informacji IN-1 bądź zmianie ulega stan faktyczny mający wpływ na ustalenie wysokości podatku od nieruchomości to temat warsztatów online „Podatek od nieruchomości – postępowanie w 2025 r.„, które odbędą się 4 lutego (część 1) i 13 lutego (część 2), szczegóły: https://podatkowyreferat.pl/pl/p/Podatek-od-nieruchomosci-postepowanie-w-2025-r.-4-lutego-2025-r.-czesc-1-i-13-lutego-2025-r.-czesc-2-warsztaty-online/327