Obowiązki podatnika w podatku od środków transportowych.

Opublikowano przez

Właściciele pojazdów o określonych parametrach technicznych zobowiązani są corocznie do składania deklaracji na podatek od środków transportowych oraz zapłaty należnej kwoty podatku.

Wykaz rodzajów środków transportowych podlegających opodatkowaniu podatkiem od środków transportowych jest zamknięty.

Przedmiotem opodatkowania podatkiem od środków transportowych są:

  • samochody ciężarowe o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony i wyższej,
  • ciągniki siodłowe i balastowe przystosowane do używania łącznie z naczepą lub przyczepą o dopuszczalnej masie całkowitej zespołu pojazdów od 3,5 tony i wyższej,
  • przyczepy i naczepy, które łącznie z pojazdem silnikowym posiadają dopuszczalną masę całkowitą od 7 ton i wyższą,
  • autobusy.

Wyznacznikiem wysokości podatku od środków transportowych dla samochodów ciężarowych jest dopuszczalna masa całkowita samochodu ciężarowego, dla ciągników siodłowych i balastowych oraz przyczep i naczep – dopuszczalna masa całkowita zespołu pojazdów, dla autobusów – liczba miejsc do siedzenia.

Wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od środków transportowych podlegają przyczepy i naczepy, które łącznie z pojazdem silnikowym posiadają dopuszczalną masę całkowitą od 7 ton związane wyłącznie z działalnością rolniczą prowadzoną przez podatnika podatku rolnego. Stosownie do art. 17a ustawy o podatku rolnym, ilekroć w odrębnych przepisach jest mowa o podatniku podatku rolnego, należy przez to rozumieć właściciela, posiadacza samoistnego, użytkownika wieczystego lub posiadacza gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów ustawy.

W ustawie o podatkach i opłatach lokalnych przepis art. 9 wskazuje trzy zdarzenia, których istnienie powoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku od środków transportowych, tj.:

  1. rejestracja środka transportowego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 9 ust. 4),
  2. nabycie środka transportowego zarejestrowanego (art. 9 ust. 4),
  3. dopuszczenie ponownie do ruchu środka transportowego po upływie czasu, na jaki została wydana decyzja organu rejestrującego o czasowym wycofaniu pojazdu z ruchu (art. 9 ust. 4a).

Obowiązek podatkowy powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym ww. zdarzenie miało miejsce.

Podatnik jest zobowiązany do złożenia deklaracji na podatek od środków transportowych w terminie do dnia 15 lutego, a w przypadku gdy obowiązek podatkowy powstał po dniu 15 lutego, tj. od 1 marca do 1 grudnia danego roku, podatnik jest zobowiązany do złożenia deklaracji na podatek od środków transportowych w terminie 14 dni od dnia zaistnienia okoliczności uzasadniających powstanie tego obowiązku.

Należność z tytułu podatku od środków transportowych ustalana jest na podstawie stawek podatku określonych przez radę gminy, w drodze uchwały oraz liczby pojazdów podlegających opodatkowaniu. Rada gminy określa stawki dla poszczególnych kategorii środków transportowych w granicach stawek maksymalnych i dla określonych grup pojazdów w wysokości nie niższej niż określone stawki minimalne. Ponadto rada gminy może różnicować stawki, uwzględniając w szczególności: wpływ pojazdu na środowisko naturalne, rok produkcji albo liczbę miejsc do siedzenia.

Regulacje dotyczące terminu płatności podatku zawiera art. 11 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Podatnik podatku od środków transportowych jest zobowiązany do zapłaty podatku w dwóch ratach proporcjonalnie do czasu trwania obowiązku podatkowego – w terminie do dnia 15 lutego i do dnia 15 września każdego roku.

Podatek jest płatny w dwóch ratach także w przypadku, gdy obowiązek podatkowy powstał po dniu 1 lutego, a przed dniem 1 września danego roku. Podatek za ten rok płatny jest w dwóch ratach proporcjonalnie do czasu trwania obowiązku podatkowego w terminie:

  1. w ciągu 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego − I rata,
  2. do dnia 15 września danego roku − II rata.

Jedynie w przypadku, gdy obowiązek podatkowy powstał od dnia 1 września danego roku, podatek jest płatny jednorazowo w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego.