Opodatkowanie drogi wewnętrznej spółki.

Opublikowano przez

W najnowszym wyroku z 20.10.2022 r. sygn. akt III FSK 1422/21 NSA wskazał: „Grunty służące wewnętrznej komunikacji pomiędzy gruntami, na których prowadzona jest działalność rolnicza w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 6 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, są gruntami związanymi z działalnością rolniczą„.

Przedmiotem opodatkowania podatkiem od nieruchomości są grunty będące własność spółki (przedsiębiorcy na postawie Krajowego Rejestru Sądowego), oznaczone w ewidencji gruntów i budynków symbolem „dr”.

W art. 1a ust. 2 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych ustawodawca określił, że nie uważa się za działalność gospodarczą, działalności rolniczej. Zatem w sytuacji, gdy grunty są związane z działalnością rolniczą, o jakiej mowa w art. 1a ust. 1 pkt 6 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie ma zastosowania art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Ustawodawca zdefiniował działalność rolniczą jako produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, roślin ozdobnych, grzybów uprawnych, sadownictwo, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego fermowego oraz chów i hodowlę ryb. Ustawodawca nie uzależnia tej kwalifikacji od innych czynników, jak tylko od rodzaju działań (czynności) podmiotu. W szczególności nie uzależnia jej od sposobu sklasyfikowania w ewidencji gruntów i budynków gruntu, na którym te działania są prowadzone.

Grunty służące wewnętrznej komunikacji pomiędzy gruntami, na których prowadzona jest działalność rolnicza w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 6 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, są gruntami związanymi z działalnością rolniczą. Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy Prawo geodezyjne o kartograficzne podstawę planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru podatków i świadczeń, oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych, statystyki publicznej, gospodarki nieruchomościami oraz ewidencji gospodarstw rolnych stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków. Jednakże, w przeciwieństwie np. do rodzaju gruntów (art. 1a ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych), ustalenie z jakiego rodzaju działalnością (gospodarczą, albo rolniczą) związany jest grunt, nie zależy od sklasyfikowania gruntu w tej ewidencji. Zatem samo zaliczenie gruntu do dróg i oznaczenie go symbolem „dr”, także stosownie do § 68 ust. 3 pkt 7 lit. a Rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. z 2001 r., poz. 454 ze zm.), nie przekłada się na sposób kwalifikacji działalności, z jaką związany jest grunt, a ta jest okolicznością istotną dla zastosowania art. 1a ust. 1 pkt 3 w zw. z ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Produkcja roślinna i zwierzęca, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza, roślin ozdobnych, grzybów uprawnych, sadownictwo, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęcą typu przemysłowego fermowego oraz chów i hodowlę ryb; zawiera w sobie czynność przemieszczania produktów czy rzeczy służących produkcji (hodowli). Logicznym i zgodnym z doświadczeniem życiowym jest stwierdzenie, że komunikacja służąca działalności rolniczej jest jej niezbędnym elementem i grunty wykorzystywane pod wewnętrzną komunikację gospodarstw rolnych można uznać za związane z tego rodzaju działalnością.

Źródło: wyrok NSA z 20.10.2022 r. sygn. akt III FSK 1422/21.