Procedura zmiany decyzji ostatecznej dotyczącej wymiaru podatku od nieruchomości.

Opublikowano przez

Zgodnie z art. 254 ustawy Ordynacja podatkowa decyzja ostateczna, ustalająca lub określająca wysokość zobowiązania podatkowego na dany okres, może być zmieniona przez organ podatkowy, który ją wydał, jeżeli po jej doręczeniu nastąpiła zmiana okoliczności faktycznych mających wpływ na ustalenie lub określenie wysokości zobowiązania, a skutki wystąpienia tych okoliczności zostały uregulowane w przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dniu wydania decyzji.

Zmiana decyzji ostatecznej w trybie art. 254 ustawy Ordynacja podatkowa nastąpić może jedynie w związku ze zmianą okoliczności faktycznych po wydaniu decyzji w zakresie podatku od nieruchomości. Tryb ten nie służy weryfikacji wadliwej decyzji, lecz jej zmianie wskutek zaistnienia po wydaniu decyzji określonych w przepisach prawa nowych okoliczności.

Ustawodawca wymienia w art. 6 ust. 3 i ust. 8 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych dwie przesłanki skutkujące koniecznością zmiany decyzji ustalającej podatek od nieruchomości:
– wygaśnięcie w trakcie roku obowiązku podatkowego w zakresie podatku od nieruchomości oraz
– zaistnienie zdarzenia mającego wpływ na wysokość opodatkowania, a w szczególności zmiana sposobu wykorzystywania przedmiotu opodatkowania.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości wygasa z upływem miesiąca, w którym ustały okoliczności uzasadniające ten obowiązek, np. z upływem miesiąca sprzedaży nieruchomości czy rozwiązania umowy dzierżawy nieruchomości stanowiącej własność Gminy.

Zmiana sposobu wykorzystywania gruntu czy budynku, skutkująca przyporządkowaniem nieruchomości do kategorii objętej inną grupą stawek podatkowych, powoduje konieczność zmiany decyzji ustalającej wysokość podatku od nieruchomości na dany rok podatkowym, np. gdy w trakcie roku osoba fizyczna wykorzystująca własną nieruchomość na potrzeby działalności gospodarczej, zlikwiduje działalność gospodarczą.

W takich przypadkach podatnik ma obowiązek złożenia informacji o nieruchomościach i obiektach budowlanych IN-1, co wynika z art. 6 ust. 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

W przypadku złożenia przez podatnika informacji o nieruchomościach i obiektach budowlanych IN-1 organ podatkowy nie wysyła podatnikowi postanowienia w sprawie wszczęcia postępowania w zakresie zmiany decyzji ustalającej wysokość podatku od nieruchomości oraz postanowienia dotyczącego wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego. Wynika to z art. 165 § 7 pkt 2 i § 8 oraz art. 200 § 2 pkt 3 ustawy Ordynacja podatkowa. Organ podatkowy nie wydaje postanowienia o wszczęciu postępowania w przypadku złożenia informacji przez podatników podatku od nieruchomości. W przypadkach złożenia IN-1 za datę wszczęcia postępowania przyjmuje się odpowiednio datę złożenia informacji. Przepisu o wyznaczeniu stronie przed wydaniem siedmiodniowego terminu do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego nie stosuje się w przypadku złożenia informacji przez podatników podatku od nieruchomości, jeżeli decyzja ma zostać wydana wyłącznie na podstawie danych zawartych w złożonej informacji.

W konsekwencji organ podatkowy na podstawie złożonej informacji przez podatników podatku od nieruchomości wydaje decyzję w sprawie zmiany decyzji ustalającej wysokość podatku od nieruchomości.

W przypadku gdy podatnik nie złoży informacji o nieruchomościach i obiektach budowlanych, wówczas przed wydaniem decyzji w sprawie zmiany decyzji ustalającej wysokość podatku od nieruchomości, konieczne jest wydanie postanowienia w sprawie wszczęcia postępowania w zakresie zmiany decyzji ustalającej wysokość podatku od nieruchomości oraz postanowienia dotyczącego wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego.