Warunki zwolnienia z podatku od nieruchomości wydzierżawianych budynków gospodarczych.

W jednym z najnowszych wyjaśnień z 2.02.2023 r. nr RIO.V.070.1.2023 Regionalna Izba Obrachunkowa w Lublinie wskazuje zasady opodatkowania budynków gospodarczych objętych umową dzierżawy zawartej stosownie do przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników.

Przeniesienie obowiązku podatkowego w podatku rolnym z właściciela na dzierżawcę może mieć miejsce jedynie w sytuacji określonej w art. 3 ust. 3 ustawy o podatku rolnym, czyli jeżeli grunty gospodarstwa rolnego zostały w całości lub w części wydzierżawione na podstawie umowy zawartej stosownie do przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników lub przepisów dotyczących uzyskiwania rent strukturalnych. Przepisy te odnoszą się jedynie do podatku rolnego. Nie mają zastosowania w przypadku podatku leśnego. Również w przypadku objęcia umową dzierżawy sporządzoną zgodnie z art. 28 ust. 4 pkt 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników poza gruntami rolnymi, budynków mieszkalnych i gospodarczych nie nastąpi skutek w postaci przeniesienia obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości od tych budynków na dzierżawcę.

W przypadku gdy rolnik wykorzystuje nieodpłatnie lub na podstawie umowy dzierżawy (najmu) budynki gospodarcze lub ich części niebędące jego własnością, budynki te użytkowane wyłącznie rolniczo przez rolnika spełniają wymogi zwolnienia, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy z dnia o z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych. Jest to zwolnienie o charakterze przedmiotowym. Obejmuje budynki związane z działalnością rolniczą, bez względu na to, czyją one stanowią własność lub w czyim posiadaniu się znajdują. Warunkiem zasadniczym jest wyłączny związek budynku lub jego części z działalnością rolniczą. Z przedmiotowego charakteru zwolnienia wynika, że nie ma znaczenia, kto jest właścicielem lub posiadaczem takiego budynku. Budynki te jednak muszą być położone na gruntach gospodarstwa rolnego. Definicja gospodarstwa rolnego jest zawarta w art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym. Za gospodarstwo rolne uznaje się obszar gruntów rolnych o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu podatnika. Za grunty gospodarstwa należy zatem uznać nie tylko grunty stanowiące własność rolnika, ale również te, które on posiada. Jeżeli działka będąca przedmiotem umowy dzierżawy jest oznaczona w ewidencji gruntów jako grunt rolny, to spełnione są ustawowe warunki zwolnienia od podatku należących do wydzierżawiającego budynków gospodarczych wykorzystywanych wyłącznie do prowadzenia działalności rolniczej przez dzierżawcę.