Nieużytki jako przedmiot opodatkowania.

Klasyfikacja gruntów zapisana w ewidencji gruntów i budynków jest podstawą opodatkowania podatkiem rolnym, podatkiem leśnym lub podatkiem od nieruchomości. Zgodnie z § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 27 lipca 2021 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. poz. 1390) grunty rolne dzielą się na użytki rolne i nieużytki, oznaczone symbolem N.

Grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza podlegają opodatkowaniu podatkiem rolnym, o czym stanowi art. 1 ustawy o podatku rolnym. Opodatkowaniu podatkiem leśnym podlegają określone w ustawie lasy, z wyjątkiem lasów zajętych na wykonywanie innej działalności gospodarczej niż działalność leśna, o czym stanowi art. 1 ust. 1 ustawy o podatku leśnym.

Nieużytki – grunty tak sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków nie podlegają zatem opodatkowaniu ani podatkiem rolnym ani podatkiem leśnym.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie podlegają użytki rolne lub lasy, z wyjątkiem zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej.

Grunty stanowiące nieużytki nie podlegają, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Grunty stanowiące nieużytki są bowiem zwolnione od podatku od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku od nieruchomości grunty stanowiące nieużytki, użytki ekologiczne, grunty zadrzewione i zakrzewione, z wyjątkiem zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej.

Jeżeli zatem nieużytki zajęte są na prowadzenie działalności gospodarczej, to są opodatkowane podatkiem od nieruchomości na zasadach ogólnych wg stawki od gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.