Zameldowanie a opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

Czy dane z ewidencji ludności o liczbie osób zameldowanych w danej nieruchomości mogą stanowić podstawę do określenia w decyzji wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi? Odpowiedź twierdzącą na to pytanie znajdziemy w najnowszym wyrok NSA25 listopada 2020 r. sygn. akt II FSK 1507/20.

Potwierdzenie faktu przebywania w miejscu zameldowania.

Z przepisu art. 24 ust. 1 i 2 pkt 1 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (Dz.U. z 2019 r. poz. 1397 ze zm.) wynika, że obywatel polski przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązany wykonać obowiązek meldunkowy, który polega między innymi na zameldowaniu się w miejscu pobytu stałego. Zgodnie z art. 25 ust. 1 tej ustawy, pobytem stałym jest zamieszkiwanie w określonej miejscowości pod oznaczonym adresem z zamiarem stałego pobytu. Jak wynika z kolei z art. 28 ustawy o ewidencji ludności, zameldowanie następuje na wniosek osoby, która zamieszkuje w danej nieruchomości i jeżeli osoba taka nie jest właścicielem lokalu, przedstawia potwierdzenie pobytu w lokalu, dokonane między innymi przez właściciela. Samo zameldowanie służy wyłączenie celom ewidencyjnym i ma na celu potwierdzenie faktu pobytu osoby w miejscu, w którym się zameldowała. Z przedstawionej regulacji wynika zatem co najmniej domniemanie, że osoba, która dokonała czynności zameldowania, przebywa pod wskazanym adresem.

Wymóg zaprzeczenia prawdziwości danych z ewidencji ludności.

Oczywiście samo zameldowanie pod wskazanym adresem nie oznacza, że dana osoba tam mieszka. Nie można jednak zupełnie pomijać takiego dowodu, stwierdza NSA w ww. wyroku.

Domniemanie, że osoba, która dokonała czynności zameldowania, przebywa pod wskazanym adresem jest domniemaniem obalalnym. Niemniej, jak stwierdza NSA, to osoba wobec której jest prowadzone postępowanie powinna powołać się na jakiekolwiek okoliczności przeczące prawdziwości danych wynikających z ewidencji ludności. Jeżeli zameldowano w konkretnej nieruchomości dane osoby, to oznacza, że złożyły one oświadczenia, że pod tym adresem znajduje się ich miejsce stałego pobytu. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, nie sposób przyjąć założenia, że osoby składające oświadczenia przed organem administracyjnym, poświadczają nieprawdę.

Ponadto NSA wskazał, że w wyrokach z 16 lutego 2018 r., sygn. akt II FSK 3915/17 oraz z 5 września 2018 r., sygn. akt II FSK 2599/16, Naczelny Sąd Administracyjny również uznał, że dane z ewidencji ludności mogą stanowić podstawę do ustalenia na potrzeby określenia wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, ilości osób zamieszkujących w konkretnej nieruchomości.

Pełna treść wyroku NSA z 25 listopada 2020 r. sygn. akt II FSK 1507/20: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/1767365FC3