Zaliczenie wpłaty na zaległość przy odpowiedzialności solidarnej.
Zaliczenie wpłaty na poczet zaległości w podatku od nieruchomości przy odpowiedzialności solidarnej za zobowiązania podatkowe to przedmiot orzeczenia WSA w Lublinie z 19 marca 2021 r. sygn. akt I SA/Lu 3/21.
Podatnik złożył deklarację na podatek od nieruchomości na rok podatkowy 2020 jako współużytkownik nieruchomości w stosownym udziale. Podatnik dokonał wpłaty na rachunek bankowy, tytułem „Pod. od nieruch. V”, natomiast na dzień wpłaty na koncie podatkowym, figurowała zaległość IV raty za 2020 r. W oparciu o art. 62 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa organ podatkowy zaliczył wskazaną wpłatę w pierwszej kolejności na zaległość IV raty 2020 r.
Podatnik na postanowienie wniósł zażalenie zarzucając przyjęcie błędnej interpretacji polegającej na tym, że strona jako współużytkownik części nieruchomości ponosi odpowiedzialność solidarną za zobowiązania podatkowe pozostałych współużytkowników oraz wskazując, że zaległość podatkowa wynika z zaprzestania począwszy od marca 2020 r. regulowania podatku od nieruchomości przez inny podmiot, odrębny od podatnika.
WSA w Lublinie stwierdził, że zaskarżone postanowienie prawa nie narusza.
WSA wskazał, iż zgodnie z art. 62 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, jeżeli na podatniku ciążą zobowiązania podatkowe z różnych tytułów, dokonaną wpłatę zalicza się na poczet podatku zgodnie ze wskazaniem podatnika, a w przypadku braku takiego wskazania – na poczet zobowiązania podatkowego o najwcześniejszym terminie płatności spośród wszystkich zobowiązań podatkowych podatnika. W przypadku gdy na podatniku ciążą zobowiązania podatkowe, których termin płatności upłynął, dokonaną wpłatę zalicza się na poczet zaległości podatkowej o najwcześniejszym terminie płatności we wskazanym przez podatnika podatku, a w przypadku braku takiego wskazania lub braku zaległości podatkowej we wskazanym podatku – na poczet zaległości podatkowej o najwcześniejszym terminie płatności spośród wszystkich zaległości podatkowych podatnika.
Skoro zatem strona w dniu 15 maja 2020 r., dokonała wpłaty na rachunek bankowy organu podatkowego tytułem – „Pod. od nieruch. V”, podczas gdy na dzień wpłaty na koncie podatkowym, figurowała zaległość IV raty 2020 r., organ podatkowy prawidłowo w pierwszej kolejności zarachował wskazaną kwotę na poczet na zaległości – IV raty 2020 r.
Jednocześnie WSA wskazał m. in. że jeżeli nieruchomość lub obiekt budowlany stanowi współwłasność lub znajduje się w posiadaniu dwóch lub więcej podmiotów, to stanowi odrębny przedmiot opodatkowania, a obowiązek podatkowy od nieruchomości lub obiektu budowlanego ciąży solidarnie na wszystkich współwłaścicielach lub posiadaczach. Stosownie do art. 91 ustawy Ordynacja podatkowa do odpowiedzialności solidarnej za zobowiązania podatkowe stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego dla zobowiązań cywilnoprawnych.
Postanowienie o zaliczeniu wpłaty na poczet zaległości podatkowej jest aktem formalnym, nieprzesądzającym o istnieniu zaległości podatkowej, lecz jedynie informującym o sposobie zaliczenia wpłaty, stosownie do regulacji zawartej w przytoczonym wyżej art. 62 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Nie kreuje ono nowego stanu faktycznego i prawnego, a jedynie potwierdza wykonanie przez organ czynności o charakterze rachunkowo – technicznym. Dokonując zaliczenia wpłaty na poczet zaległości podatkowych, organ podatkowy w tym postępowaniu nie jest uprawniony do weryfikacji prawidłowości rozstrzygnięć określających wysokość zobowiązań podatkowych. Ze względu na charakter tego postępowania nie można w jego ramach rozstrzygać wszelkich zagadnień materialnoprawnych, nie może się ono przekształcić w kolejną fazę postępowania wymiarowego. Ani zatem organ podatkowy, ani sąd administracyjny nie są uprawnieni do ustalania wysokości kwoty podlegającej zaliczeniu. Organ podatkowy, dokonując zaliczenia wpłaty na zaległości podatkowe, ani sąd administracyjny kontrolując postanowienie w sprawie zaliczenia wpłaty, nie ocenia więc prawidłowości rozstrzygnięć zapadłych w sprawie wymiarowej, poprzedzającej wydanie postanowienia w sprawie zaliczenia wpłaty (por. wyroki: z dnia 11 kwietnia 2017 r., sygn. akt II FSK 738/15; z dnia 25 kwietnia 2017 r., sygn. akt II FSK 1252/15; z dnia 28 lutego 2018 r., sygn. akt II FSK 3278/15).
Natomiast do zaliczenia wpłaty na zaległość podatkową konieczne jest ustalenie, że zaległość ta istnieje. Organy podatkowe prawidłowo w uzasadnieniu zaskarżonych postanowień wskazały kiedy zaległość ta powstała, zatem, że w dacie zaliczenia wpłaty na poczet zaległości, na koncie podatkowym ona istniała.