Po śmierci podatnika.

Zobowiązanie podatkowe wygasa w ściśle określony sposób, wskazany w art. 59 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Do sposobów tych zalicza się do m. in. zapłatę, przedawnienie czy umorzenie. Katalog ten ma charakter zamknięty, a przepisy nie przewidują, aby wygaśnięcie zobowiązania następowało z chwilą śmierci podatnika.

Zgodnie z przepisem art. 924 Kodeksu cywilnego z chwilą śmierci spadkodawcy następuje otwarcie spadku. Spadek to ogół praw i obowiązków należących do spadkodawcy w chwili jego śmierci, które przechodzą na jego spadkobierców w drodze dziedziczenia.

Jeżeli spadkodawca był podatnikiem podatków stanowiących dochody gminy, np. podatnikiem podatku od nieruchomości to również spadkobiercy stają się podatnikami tego podatku z tytułu przyjętej nieruchomości.

Jeżeli spadkodawca pozostawił niezapłacone podatki i opłaty (zobowiązania lub zaległości podatkowe) np. zaległości z tytułu podatku od środków transportowych czy opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi to spadkobiercy są zobowiązani do ich zapłaty.

Konsekwencją śmierci podatnika są zatem następujące obowiązki gminy:

  • ustalenie od nowego podatnika podatków należnych od przejętych rzeczy lub praw majątkowych,
  • dochodzenia zapłaty zaległości pozostałych po nieżyjącym podatniku.

Obowiązek dochodzenia zapłaty zaległości od spadkobiercy organ podatkowy realizuje w oparciu o przepisy rozdziału 14 „Prawa i obowiązki następców prawnych oraz podmiotów przekształconych” ustawy Ordynacja podatkowa. Stosownie do art. 97 § 1 tej ustawy spadkobiercy podatnika przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy. Spadkobiercy odpowiadają za zobowiązania podatkowe spadkodawcy (podatnika), ale również za zaległości podatkowe, odsetki za zwłokę od zaległości podatkowych spadkodawcy, koszty upomnienia i  koszty postępowania egzekucyjnego prowadzonego wobec spadkodawcy powstałe do dnia otwarcia spadku, o czym stanowi art. 98 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa.