Stawka podatku od nieruchomości podatnika w upadłości po wyroku TK z 24.02.2021r. sygn. SK 39/19.

Opublikowano przez

W jeden z najnowszych wyroków WSA – WSA w Gliwicach z 17 listopada 2022 r. sygn. akt I SA/Gl 646/22 dotyczy podatku od nieruchomości w zakresie opodatkowania nieruchomości objętych masą upadłościową przez pryzmat wyroku TK z 24.02.2021 r., sygn. SK 39/19. Czy ww. nieruchomości nie są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej, a zatem winny zostać na gruncie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych zaliczone do kategorii budynków i gruntów niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, a w konsekwencji należy je opodatkować obniżoną stawką podatku czy też ogłoszenie upadłości spółki i nieprowadzenie aktualnie działalności gospodarczej nie powoduje utraty przez spółkę statusu przedsiębiorcy i nie może mieć wpływu na wysokość podatku?

Zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, nieruchomości związane z prowadzeniem działalności gospodarczej to nieruchomości będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, z zastrzeżeniem ust. 2a. Przesłanką nakazującą zakwalifikować daną nieruchomość jako nieruchomość związaną z prowadzeniem działalności gospodarczej jest okoliczność posiadania nieruchomości przez przedsiębiorcę. Niemniej przepis ten należy interpretować przez pryzmat wyroku TK z 24.02.2021 r., SK 39/19. Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, rozumiany w ten sposób, że o związaniu gruntu, budynku lub budowli z prowadzeniem działalności gospodarczej decyduje wyłącznie posiadanie gruntu, budynku lub budowli przez przedsiębiorcę lub inny podmiot prowadzący działalność gospodarczą, jest niezgodny z art. 64 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 i art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 2.04.1997 r. (Dz.U. Nr 78 poz. 483 ze zm.). „Związek” nieruchomości z prowadzeniem działalności gospodarczej, nie może opierać się na samym fakcie posiadania nieruchomości przez przedsiębiorcę lub inny podmiot prowadzący działalność gospodarczą.

Kolejno WSA w Gliwicach przywołuje wyrok NSA z 15.12.2021 r., III FSK 4061/21, w którym wyjaśniono, że jeżeli jedyną formą aktywności podatnika/przedsiębiorcy, w posiadaniu którego znajduje się nieruchomość, jest wykonywanie działalności gospodarczej, uznać należy, że wyłącznym przejawem jego działania jest prowadzenie przedsiębiorstwa. W takim przypadku już tylko samo posiadanie nieruchomości oznacza, że jest ona związana z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Tym samym za związane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, można uznać nieruchomości stanowiące własność podatnika (znajdujące się w posiadaniu samoistnym albo użytkowaniu wieczystym), które są w posiadaniu przedsiębiorcy (innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą) oraz jednocześnie:

– wchodzą w skład prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilngo, w szczególności gdy podatnik ujął te składniki majątkowe w prowadzonej ewidencji środków trwałych wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na to, czy nieruchomość jest wykorzystywana na prowadzenie działalności gospodarczej lub

– przedmiot działalności przedsiębiorcy obejmuje jedynie prowadzenie działalności gospodarczej, bez względu na to, czy nieruchomość jest wykorzystywana na prowadzenie działalności gospodarczej, lub

– nieruchomości są funkcjonalnie powiązane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podmiot, w którego posiadaniu się znajdują, nawet jeżeli nie zostały uwzględnione w ewidencji środków trwałych wartości niematerialnych i prawnych, tzn.: są faktycznie wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej w znaczeniu zdefiniowanym w art. 1a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. albo

– mogą być potencjalnie wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej w ww. rozumieniu, przez co należy rozumieć sytuację, w której przedsiębiorca podejmuje i realizuje zachowania kwalifikowane w obrębie przedmiotu opodatkowania jako czynności mające na celu przygotowanie, zachowanie lub zabezpieczenie nieruchomości do przyszłej (planowanej) działalności gospodarczej, bądź do kontynuacji przerwanej działalności gospodarczej, związane z ponoszeniem wydatków rozliczanych w kosztach uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

WSA w Gliwicach stwierdził, iż ujęcie nieruchomości w ewidencji środków trwałych przesadza o jej gospodarczym przeznaczeniu.

Ustanie bytu prawnego przedsiębiorcy następuje dopiero z chwilą jego wykreślenia z Krajowego Rejestru Sądowego i dopiero wówczas można mówić o trwałym zaprzestaniu prowadzenia działalności gospodarczej. Ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację majątku nie oznacza konieczności natychmiastowego zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej w ramach przedsiębiorstwa dłużnika. Fakt ogłoszenia upadłości nie spowoduje również utraty przez upadłego posiadania nieruchomości, co do których przysługuje mu prawo własności lub prawo użytkowania wieczystego, z tym że zarząd nad tymi przedmiotami opodatkowania przysługuje wtedy syndykowi.

Reasumując, pomimo ogłoszenia upadłości likwidacyjnej grunty i budynki oraz budowle jako będące w posiadaniu przedsiębiorcy są nadal związane z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Źródło: wyrok WSA w Gliwicach z 17.11.2022 r. sygn. akt I SA/Gl 646/22